“Bij de rand van de dood stroomt de liefde harder”, las ik laatst in een interview, en dat is iets wat ik de laatste weken sterk ervaar. De honderden reacties van steun, medeleven en liefde zijn meer dan ik ooit had verwacht. Misschien is dit wel het meest werkelijke en meest waardevolle kapitaal dat je in je leven verzamelt. Sociaal kapitaal. Onaantastbaar voor inflatie, belastingen en criminelen.
Nu ben ik nog niet dood of zelfs maar op de rand, dus is het zaak om te zorgen dat de liefde blijft stromen. Zorgen dat ik in roulatie blijf. Voorkomen dat mensen over een paar maanden schrikken als ze je tegenkomen. “Die was toch dood? Wat doet-ie hier nog?”
Bovendien: van mensen als Ronald van den Hoff heb ik geleerd dat sociaal kapitaal vermenigvuldigd kan worden door het te delen. Ik kan het gebruiken en tegelijkertijd beschikbaar maken voor anderen, als ik het goed doe. Het raakt alleen maar op als het niet gebruikt wordt.
Er zijn slechts twee dingen die ik bovengemiddeld goed kan – schrijven en koken. Schrijven doe ik hier, op mijn eigen blog, en aan de reacties te zien doe ik dat niet voor jan joker. En koken, zo heb ik besloten, ga ik iedere zondag voor jullie doen.
Vanaf 19 maart kook ik elke zondagmiddag een grote pan soep bij mij thuis. Er is ook goed brood. Tussen 17 en 19 uur ben je welkom. Dat is het. Op is op en vol is vol.
Eind april begint de eerste chemo. Als het tegenzit moeten we dan even pauzeren. Als het meezit gaan we door en heb je nog minder kans op haren in je soep.
Hier teken ik op in. Maar je zult wel een wachtlijst hebben die die van Restaurant De Haan reduceert tot kinderspel.
Groeten van Lolle