Een kort bericht, want veel is er niet te melden, op medisch vlak. Over een week of zes, omstreeks mijn verjaardag, heb ik de eerste driemaandelijkse controle. Ik heb (had?) een agressieve kanker, dus als er bij die controle niets gevonden wordt, is dat goed nieuws. Hoe langer ik schoon blijf, hoe kleiner de kans dat er toch nog ergens stiekem iets aan het groeien was.
Ondertussen kom ik langzaam op krachten. De laatste chemo is nu drie maanden geleden, maar sommige bijwerkingen zijn er nog steeds – ik heb bijvoorbeeld nog steeds niet al het gevoel in mijn voeten terug. Mijn haar groeit wel weer, maar niet gelijkmatig. Mijn wimpers zijn twee keer zo lang als normaal, terwijl mijn infuus-arm nog bijna kaal is. Er zijn ergere dingen.
Afgelopen weekend vierde een oude vriend zijn zestigste verjaardag. Vóór mijn ziekte zou ik daarvoor waarschijnlijk niet van Groningen naar Amsterdam zijn getreind, maar vriendschap is belangrijk en een zestigste verjaardag is iets om te vieren, vind ik nu.
Ik heb mezelf verteld dat ik tot begin september tijd heb om fit te worden en weer aan het werk te gaan – mits die controle straks goed is, natuurlijk. Tot die tijd heb ik, net als de rest van het land, zomervakantie.
Tot daarna. Of, zoals we hier in Groningen zeggen: tot op Noorderzon.